1 „Śpiewać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej” Jerzy Stuhr Miłośników piosenki poszukujemy nie tylko wśród braci turystycznej na szlaku, ale też…

... no kołek może nie, ale statek na pewno. I to nie jeden. Teraz już ich nie ma - to znaczy są, ale jedynie jako pomniki ludzkiej (sowieckiej?) pychy i arogancji, w myśl której z kompletnej pustyni można uczynić światowego potentata w produkcji bawełny. Radziecka myśl techniczna, która skierowała wody Amu-Darii i Syr-Darii do kanałów nawadniających pola bawełny, pozbawiła w ten sposób zasilania jeden z największych zbiorników śródlądowych świata. Mowa oczywiście o Morzu Aralskim, które w ciągu ostatnich 30 lat zniknęło niemal doszczętnie. Podobnie, jak doszczętnie zniknęły nadzieje mieszkańców Mujnaku - niegdyś miasta leżącego nad brzegiem morza - na poprawę sytuacji. Obecnie Mujnak położony jest dokładnie pośrodku niczego. Od najbliższego miasta dzieli go 100km rozsypujacej się drogi, od morza (o ile jeszcze można je tak nazywać) ponad 150km pustyni. W tym momencie nie ma tu niczego: klimatu pozwalającego na funkcjonowanie, ziemi nadającej się do uprawy, bieżącej wody. A nade wszystko, nie ma tu morza. Upadła turystyka i pozostał po niej jedynie hotel, który okres świetności przeżywał w latach 60 i od tamtej pory nikt w nim nic nie zrobił. Upadło rybołówstwo, a wraz z nim działającą całodobowo fabryka przetwórstwa ryb. Ta ostatnia została zamknięta dopiero w 1998r, wcześniej przez lata przetwarzając ryby importowane. Jak u Barei - do przetwórni rybnej, zbudowanej w kraju podwójnie śródlądowym i położonej na pustyni importuje się ryby... Mujnak, to chaotycznie rozrzucone budynki, wśród których mieszają się ze sobą zamieszkane, opuszczone i te nigdy nie dokończone. Po jedynej asfaltowej ulicy wałęsają się wychudzone krowy. Woda dostępna jest przez godzinę dziennie, prąd jak się trafi. Temperatura powietrza przekracza 40 stopni, zimą spada do -30. Jak wielkie musi być przywiązanie tych ludzi do miejsca, skoro mimo katastrofy wciąż tu mieszkają? A jednak wszyscy z dumą odpowiadają, ze to nie Uzbekistan, tylko Karakałpakstan (swoją droga, nauczyć się to poprawnie wymawiać jest równie trudno, jak zrozumieć ten region), czyli obszar o pewnej autonomii. Powiewają lokalne flagi, język nawet dla nas różny jest od uzbeckiego (podobno najbardziej przypomina kazachski i turecki), ludzie są mniej śniadzi i skośni, a jednocześnie bardziej otwarci niż na wschodzie kraju. Dwa dni w Mujnaku to jednocześnie za dużo - biorąc pod uwagę tutejsze warunki życia i za mało - żeby zrozumieć tragedię, która się tu wydarzyła. Na morzu-pustyni zbieraliśmy muszelki, patrząc na zardzewiałe statki stojące na piasku: wrażenie tyleż surrealistyczne, co przygnębiające.

Było morze w morzu kołekA na kołku był wierzchołekNa wierzchołku siedział zającI nogami przebierając śpiewał tak:Moje nogi pachną cudnieRano, w wieczór i w południeA najbardziej pachną latemPachną wiosną, pachną latem sialalaGdy powąchasz jedną nogęTo upadniesz na podłogęGdy powąchasz obie nogiTo nie wstaniesz z tej podłogi ze sto latByło morze w morzu kołekA na kołku był wierzchołekNa wierzchołku siedział zającI nóżkami przebierając śpiewał tak:Łysy ojciec łysa matkaŁysy sąsiad i sąsiadkaA ja także łysy byłemI się z łysą ożeniłem sialalaŁysy ksiądz nas błogosławiłŁysy organista grałA po roku coś przybyłoI to także łyse było sialala Brak tłumaczenia!

Połącz Zdania 1 8 Ze Zdaniami Ah A . The Law - Reading Practice - video #8 in the series Plus Don't! Learn English with Mark Kulek ESL. Challenge yourself by Reading & Matching Sentences with its Picture.

"Było morze, w morzu kołeka ten kołek miał wierzchołek;na wierzchołku siedział zająci nogami przebierając śpiewał tak:"Było morze, w morzu kołek...""śpiewając tę piosenkę mój tata nieświadomy niczego nauczył mnie w dzieciństwie, na czym polega rekurencja... Student do profesora:- Panie psorze ma pan dwie różne skarpetki - żółtą i A wie pan, w domu mam drugą taką samą parę. Nie byłem wczoraj aż tak pijany!Stary! Wziąłeś mojego chomika i rzucałeś nim o ścianę wrzeszcząc: "Wybieram cię pikaczu!" Niedźwiedź sporządził listę zwierząt, które chce zjeść. Zwierzęta, gdy się o tym dowiedziały, wpadły w panikę. Nazajutrz do niedźwiedzia przyszedł jeleń i pyta:- Niedźwiedziu, jestem na liście?- No tak, rozumiem. Słuchaj, daj mi jeden dzień, żebym pożegnał się z rodziną. A potem mnie się zgodził i zjadł jelenia dopiero na drugi dzień. Jako następny przyszedł wilk i pyta:- Niedźwiedziu, czy jestem na liście?- Jak Ojej, straszne. Słuchaj, pozwól mi żyć jeszcze jeden dzień, a pożegnam się z najbliższymi. A potem mnie znowu niedźwiedź zjadł swoją ofiarę dopiero na drugi dzień. Potem do niedźwiedzia przyszedł zajączek i pyta:- Słuchaj, czy jestem na liście?- Tak, A mógłbyś mnie skreślić?- Nie ma sprawy. Idzie turysta po szlaku i nagle słyszy:- Ło Jezuuu!!! Jezu, Jezu, Jezusicku!!!!Biegnie, patrzy a tu baca siedzi na pieńku, obok wbita siekiera:- Ło Jezu, Jezu, Jezu!Turysta:- Baco! Baco co wam się stało?!Baca:- Mnie? Nic. Ło Jezuuuu!!! Jezu, Jezu, Jezu!!!Turysta:- A może komuś w waszej rodzinie?Baca:- Mojej? Ni. Ło Jezu, Jezu, Jezu, Jezusicku!!!Turysta:- No to co tak lamentujecie?Baca:- Ło Jezu, jak mi się robić nie chce! Wykład, a za oknem robotnicy kładą ocieplenie i co chwilkę zaglądają przez okno na aulę. Nagle wykładowca nie wytrzymał:- Co oni tak tu zerkają?- A, bo to studenci zaoczni - pada odpowiedź z sali.

było morze w morzu kołek nuty