......................, Pan Decyzja w sprawie odmowy umorzenia należności z funduszu alimentacyjnego Na podstawie art. 2 ust. 1, 2 i 10, art. 12 ust. 1 i 2, art. 25, art. 27 ust. 1 i 1a, art. 28, art. 30 ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów ( tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz. 1228) i art. 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 788) oraz art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1, art. 77, § 1, 1, art. 129 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r., Kodeks Postępowania Administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267) POSTANAWIAM odmówić Panu umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego powstałych na podstawie tytułów wykonawczych nr 4/2013 oraz 5/2013 z dnia r., UZASADNIENIE Zgodnie z art. 27 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r. poz. 1228 ), dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami. Odsetki są naliczane od pierwszego dnia następującego po dniu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego, do dnia spłaty. Decyzją numer z dnia r. przyznano świadczenie z funduszu alimentacyjnego dla osoby uprawnionej: ........ reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego Panią ........ W okresie od 1 stycznia 2012r. do 30 września 2012r., wypłacono świadczenia z funduszu alimentacyjnego w wys. zł. Prawo do w/w świadczeń ustalono w związku z bezskutecznością egzekucji zasądzonych alimentów /bezskuteczność egzekucji wynika z zaświadczenia wydanego przez Komornika Sądowego prowadzącego postępowanie egzekucyjne/. Wysokość przyznanych świadczeń ustalono zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz na podstawie tytułu wykonawczego: - Protokołu ugody Sądu Rejonowego w Suwałkach III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia sygnatura akt wysokość świadczenia alimentacyjnego przyznanego wyrokiem Sądu: 350,00 zł miesięcznie na rzecz dziecka: ............... O przyznaniu w/w świadczeń został Pan poinformowany pisemnie. Zgodnie z art. 27 ust. 9 w/w ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w okresie, w którym osoba uprawniona otrzymuje świadczenia z funduszu alimentacyjnego komornik sądowy przekazuje wyegzekwowane od dłużnika kwoty zaliczane na poczet alimentów organowi właściwemu wierzyciela do wysokości wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami. Zgodnie z art. 28 w/w ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w okresie, w którym osoba uprawniona otrzymuje świadczenia z funduszu alimentacyjnego, z kwoty uzyskanej z egzekucji od dłużnika alimentacyjnego organ prowadzący postępowanie egzekucyjne zaspokaja w następującej kolejności: 1) należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie ustawy – do ich całkowitego zaspokojenia, 2) należności powstałe z tytułu zaliczek alimentacyjnych wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej – do ich całkowitego zaspokojenia, 3) należności wierzyciela alimentacyjnego – do ich całkowitego zaspokojenia, 4) należności likwidatora funduszu alimentacyjnego powstałe z tytułu świadczeń alimentacyjnych wypłaconych na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym – do ich całkowitego zaspokojenia. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w .......prowadzący postępowanie egzekucyjne w Pana sprawie, w okresie świadczeniowym 2011/2012 nie wyegzekwował od Pana i nie przekazał na konto tutejszego Ośrodka żadnych kwot, które zostałyby zaliczone zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów na poczet należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W myśl art. 27 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów należności z tytułu otrzymanych przez osobę uprawnioną świadczeń z funduszu alimentacyjnego podlegają ściągnięciu w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. Z uwagi na fakt, iż z dniem r. zakończył się okres świadczeniowy, na który obowiązywała decyzja Nr z dnia r. przyznająca Pani .......... świadczenia z funduszu alimentacyjnego, tut. Organ decyzją Nr z dnia r. zobowiązał Pana do zwrotu należności z tytułu wypłaconych osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego za okres od r. do w łącznej wysokości zł wraz z ustawowymi odsetkami w kwocie 207,55 zł (odsetki naliczone na dzień wystawienia decyzji) oraz dalszymi odsetkami do dnia zapłaty włącznie. W powyższej decyzji pouczono Pana, iż w przypadku nieuregulowania ustalonych należności w wyznaczonym terminie, zostaną one ściągnięte w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Jak wynika z akt sprawy w/w decyzję odebrała Pana siostra Pani ....... w dniu r. – dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru. Od decyzji przysługiwało Panu prawo do wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu za pośrednictwem tut. Organu w terminie 14 dniu od daty doręczenia w/w decyzji. Nie skorzystał Pan z tego prawa. W dniu r. tut. Ośrodek wystosował do Pana Upomnienie nr 1/2013 z dnia r. na łączną kwotę zł ( należność główna + 260,29 zł odsetki ustawowe na dzień wystawienia upomnienia + 8,80 zł koszty upomnienia) wyznaczając Panu termin 7 dni do uregulowania zobowiązania od odebrania w/w upomnienia. Nie wywiązał się Pan z tego obowiązku w następstwie czego tut. Ośrodek w dniu r. wystawił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach tytuły wykonawcze Nr 4/2013 oraz Nr 5/2013. W dniu r. tut. Ośrodek otrzymał od Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach pismo, z którego wynika iż w dniu r. zwrócił się Pan z pisemnym podaniem w sprawie umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na podstawie tytułów wykonawczych nr 4/2013 oraz 5/2013. W związku z tym, że naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach nie jest organem właściwym do rozpatrzenia podania w w/w sprawie w dniu r. przekazał sprawę według właściwości do Wójta Gminy........ Prośbę o umorzenie uzasadnia Pan trudną sytuacja materialną i zdrowotną. W związku z powyższym tutejszy Ośrodek pismem znak z dnia zwrócił się z prośbą do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Suwałkach, o przesłanie zaświadczenia o bezskutecznej egzekucji świadczeń alimentacyjnych za okres ostatnich dwóch miesięcy. W dniu r. w odpowiedzi na pismo Komornik Sądowy przy Sądzie w Suwałkach, przesłał na adres naszego Ośrodka zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych, z którego wynika, że egzekucja okazała się bezskuteczna, zaś kwota zobowiązań Pana jako dłużnika alimentacyjnego na dzień wynosi: a) wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego zł, b) wypłaconych zaliczek alimentacyjnych zł, c) należności wierzyciela alimentacyjnego zł, d) należności likwidatora funduszu alimentacyjnego powstałe z tytułu świadczeń alimentacyjnych wypłaconych przed dniem 1 maja 2004r., 0,00zł. Powstanie tego zadłużenia i obowiązek jego uregulowania jest następstwem zaniechania Pana, które polegało na nie wywiązywaniu się z obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka, ustanowionego wyrokiem niezawisłego sądu; protokołu ugody Sądu Rejonowego w Suwałkach III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia sygnatura akt wyrokiem Sądu ustalono wysokość alimentów w wysokości 350,00 zł miesięcznie na dziecko: ..... ur...... r. Obowiązek alimentacyjny ciąży bezwzględnie na każdym z rodziców. Wynika to z faktu, że alimenty służą realizacji ochrony dobra dziecka poprzez zapewnienie środków na jego godziwe utrzymanie, wychowanie czy też edukację. Dobro dziecka jest wartością najwyższą, podlegającą konstytucyjnej ochronie ze strony państwa. Konstytucyjna zasada pomocniczości nakłada na państwo obowiązek wspierania osób ubogich, które nie są w stanie samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb i nie otrzymują wsparcia od osób należących do kręgu zobowiązanych wobec nich do alimentacji. Ponieważ Pan nie wywiązywał się ze swojego obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka, stało się ono uprawnione do świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie od 2012-01-01 do 2012-09-30 w wysokości 350,00 zł miesięcznie, a także w bieżącym okresie od października 2012r., do września 2013r., w wysokości 350,00 zł miesięcznie. Fakt wypłaty z budżetu państwa świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz zasądzonych alimentów nie zwalnia Pana z obowiązku alimentacji wobec własnego dziecka. Skoro dłużnik nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań to powinien mieć świadomość, że jego zadłużenie będzie wzrastać i powinien się liczyć z koniecznością spłaty tych należności. Zgodnie z zapisem ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów ( tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 1228), który mówi, że „ Organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną”. Przesłanką zastosowania umorzenia należności z funduszu alimentacyjnego jest każdorazowo ustalenie przez organ w toku postępowania, że zachodzą „szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny zobowiązanego”. Szczególnie uzasadniony przypadek to sytuacja życiowa osoby lub rodziny, która ponad wszelką wątpliwość, bez konieczności wnikliwych zabiegów interpretacyjnych istniejącego stanu rzeczy, pozwala stwierdzić, że aż tak drastyczne tak dotkliwe w skutkach lub tak daleko ingerujące w plany życiowe zdarzenia nie należą do zdarzeń codziennych, ani nawet do zdarzeń nadzwyczajnych. Są przypadkami o wybitnych cechach, występują okazjonalnie, wymagają kumulacji wielu niefortunnych zbiegów, wydarzeń, wykraczają granicami przewidywalności poza wszelkie możliwości ludzkiej zapobiegliwości życiowej. Stanowisko to potwierdził NSA w wyroku z 28 sierpnia 2008 r. (IOSK 1416/07, niepubl.). W ocenie tut. Ośrodka za szczególnie trudną sytuacją rodziny muszą przemawiać względy społeczne niepełnosprawność, wielodzietność, klęska żywiołowa, zdarzenie losowe. Dodatkowo organ jest zobowiązany wziąć pod uwagę fakt, iż świadczenia pieniężne z funduszu alimentacyjnego pochodzą ze środków budżetowych. W toku postępowania tutejszy Ośrodek zwrócił się z prośbą do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Suwałkach o przeprowadzenie wywiadu alimentacyjnego i odebranie oświadczenia majątkowego oraz przeprowadzenie analizy budżetu domowego. Jak wynika z analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego jest Pan rozwiedziony, prowadzi sam gospodarstwo domowe. Źródłem utrzymania jest zasiłek stały w wysokości .....zł, stałe wydatki miesięczne to: czynsz – 150 zł, żywność 450 zł, zakup leków – około 200-250 zł. Posiada Pan orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w ..... z dnia r. znak: ....... Z w/w orzeczenia wynika, że posiada Pan umiarkowany stopień niepełnosprawności, a orzeczony stopień ma charakter czasowy do dnia r. Również należy zauważyć, że od dnia r. odbywa Pan karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w Suwałkach jako skazany, która została przerwana w związku ze złym stanem zdrowia z dniem r. Fakt przebywania przez Pana w zakładzie karnym został spowodowany zamierzonym działaniem. Naganne Pana zachowania były sprzeczne z normami prawa karnego. Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 10 marca 2011r. (II SA/Bk3/11) - kara pozbawienia wolności jest efektem zabronionych działań i nie można jej uznać za sytuację wyjątkową, która zwalniałaby z płacenia alimentów. Sąd dodaje, że inaczej naganne działanie dłużnika, sprzeczne z przepisami kodeksu karnego, byłoby dodatkowo premiowane umarzaniem zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Ponadto z zaświadczenia o bezskutecznej egzekucji świadczeń alimentacyjnych wystawionego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Suwałkach wynika, że nie dokonał Pan żadnej dobrowolnej wpłaty na poczet swojego zadłużenia, nie kontaktował się z kancelarią komornika ani nie dokonywał zapytań o stan postępowania egzekucyjnego. Tak więc w naszej ocenie nie zachodzą przesłanki do umorzenia należności z funduszu alimentacyjnego. Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów stanowi, iż organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną. Możliwość umorzenia należności opiera się na uznaniu administracyjnym. W naszej ocenie zobowiązania jakie Pan posiada mogą wprawdzie nie pozwolić na samodzielne zaspokojenie swoich niezbędnych potrzeb i życia w warunkach odpowiadających godności człowieka, a także nie wyklucza się, że wystąpi konieczność sięgania przez Pana jako zobowiązanego do środków pomocy państwa. Jednakże otrzymywanie pomocy społecznej nie oznacza automatycznie obowiązku umorzenia przedmiotowych należności, gdyż art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów nie przewiduje, że okoliczność ta sama w sobie, z pominięciem rzeczywistej sytuacji dłużnika alimentacyjnego, stanowi samodzielną przesłankę umorzenia należności powstałych z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Powstanie zadłużenia i obowiązek jego uregulowania jest następstwem zaniechania przez stronę wywiązywania się wobec dziecka z obowiązku alimentacyjnego, a zabezpieczenie społeczne nie ma na celu przejmowania w całości kosztów utrzymania dzieci z rodziców na podatników. Należy zauważyć również, że organy podejmujące decyzję w sprawie umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłacanych świadczeń winny uwzględniać i wyważyć nie tylko ważny interes strony, lecz również interes społeczny, który w tym przypadku stanowi dbałość o dobro dziecka. To na rodzicach zasadniczo ciąży podstawowy obowiązek zapewnienia opieki i utrzymania dziecka. Z zasady subsydiarności wyrażonej w zapisie Konstytucji RP wynika bowiem, że Państwo udziela pomocy dopiero wówczas, gdy rodzice nie są w stanie zapewnić środków na utrzymanie dziecka. Uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest samo dziecko, na które winien łożyć dłużnik. We wstępie do ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów ustawodawca wskazał, że „Wspieranie osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej z powodu niemożności wyegzekwowania alimentów należy łączyć z działaniami zmierzającymi do zwiększenia odpowiedzialności osób zobowiązanych do alimentacji”. Dłużnik alimentacyjny musi, zatem liczyć się z tym, że Państwo będzie dochodzić zwrotu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych. Odnosząc się do akcentowanych przez Pana warunków życiowych wskazać trzeba, że stosownie do art. 135 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz. U. z 2012 r., poz. 788) zakres świadczeń alimentacyjnych zależy także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a zatem są one brane pod uwagę przez sąd powszechny przy ustalaniu wysokości alimentów. W przypadku pogorszenia się tych możliwości art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego daje podstawę do ubiegania się o zmianę orzeczenia w przedmiocie alimentacji. Tak więc poza możliwością umorzenia należności, dysponuje Pan również innymi instrumentami prawnymi, dopasowującymi wymiar zobowiązań alimentacyjnych do Pana aktualnej sytuacji życiowej. Zapis ustawy z dnia 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów określa zasady na podstawie których, organ właściwy dłużnika może umorzyć należności z funduszu alimentacyjnego; mówi, że „Organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w pkt 1, 2 i 4 ustawy, w łącznej wysokości: 1) 30%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 3 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów; 2) 50%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 5 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów; 3) 100%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 7 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów”. Przed wydaniem niniejszej decyzji Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w ...... działając na podstawie § 1 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960r., Kodeksu Postępowania Administracyjnego ( Dz. U. z 2013 r. poz. 267.) zawiadomił Pana o możliwości wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłaszanych żądań w postępowaniu administracyjnym. Nie skorzystał Pan z tego prawa. W w/w okolicznościach oraz po wnikliwym rozpatrzeniu sprawy, tutejszy organ uznaje, iż Pana sytuacja dochodowa jakkolwiek jest trudna, to nie uzasadnia umorzenia ciążących na Panu należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego dla osoby uprawnionej ...... działającej przez przedstawiciela ustawowego Panią ...... w okresie świadczeniowym 2011/2012. W oparciu o wyżej przytoczony zapis art. 30 ust. 2 ustawy z 7 września 2007r., o pomocy osobom uprawnionym do alimentów postępowanie administracyjne zostało zakończone wydaniem decyzji odmownej. W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji decyzji. ........................................................ (Imię, nazwisko , stanowisko służbowe osoby upoważnionej) POUCZENIE 1. Od niniejszej decyzji służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w ..... za pośrednictwem organu wydającego decyzję, w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji, 2. Informujemy, że wydanie decyzji odmawiającej umorzenia należności z funduszu alimentacyjnego nie skutkuje tym, że w następnych okresach nie może Pan ubiegać o umorzenie. Po złożeniu podania o umorzenie, Organ wydający decyzję, każdorazowo zobligowany jest do sprawdzenia czy zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodzinnej i dochodowej zobowiązanego do zwrotu. Otrzymują: 1. Adresat, 2. a/a. Do wiadomości: - Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Suwałkach; - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach; - Organ właściwy dłużnika – Prezydent Miasta Suwałk.

UMOWA O ZWOLNIENIE Z DŁUGUzawarta dnia ………………………… w …………………………………………………………………… pomiędzy ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. zwanym dalej Wierzycielem a ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. zwanym dalej Dłużnikiem.§ 1Wierzyciel z momentem podpisania niniejszej umowy zwalnia Dłużnika z długu wynoszącego ……………………………………………….. zł wraz z odsetkami wynikającego z umowy ………………………………………………………… zawartej pomiędzy Wierzycielem i Dłużnikiem dnia …………………………………. w ………………………………………………§ 2Dłużnik zwolnienie, o którym mowa wyżej przyjmuje.§ 3Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach po jednym dla każdej ze stron. …………………………………. ………………………………………. Wierzyciel Dłużnik Posted in inne, wzory umów

4. Umowa o świadczenie przez osobę trzecią (art. 391 k.c.) .. 546. 5. Umowa o zwolnienie dłużnika przez osobę trzecią z obowiązku świadczenia (art. 392 k.c.) a umowa o przejęcie długu (art. 519 k.c.) 551. Rozdział 6

Wygaszenie zobowiązania poprzez zwolnienie z długu dla swej skuteczności, wymaga spełnienia przesłanek wskazanych w Kodeksie cywilnym. Sprawdź jakie czynności należy podjąć, by w skuteczny i ważny sposób dokonać zwolnienia z długu? Czym jest zwolnienie z długu? Zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Zwolnienie z długu jest zatem umową pomiędzy wierzycielem, a dłużnikiem. Pomimo, że najczęściej czynność ta dla dłużnika będzie korzystna i będzie leżeć w jego interesie, to bez złożenia przez niego oświadczenia o przyjęciu zwolnienia, skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania nie nastąpi. Zgodnie z jednolitym orzecznictwem Sądu Najwyższego: „Zwolnienie z długu ma charakter umowny (art. 508 KC), nie można więc kwalifikować go jako oświadczenia strony, będącego treścią innej umowy, (…)” [Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 20 września 2007 r., II CSK 242/07, Legalis]. WAŻNE!Do zwolnienia z długu konieczna jest umowa między dłużnikiem, a wierzycielem. Nie wystarczy jednostronne oświadczenie wierzyciela. W umowie o zwolnienie z długu, strony określają ponadto termin, wraz z którym ma dojść do wygaśnięcia zobowiązania. W przypadku braku takich ustaleń, dług wygasa wraz z momentem zawarcia umowy. Możliwe jest także umowne ograniczenie zwolnienia wyłącznie do części długu, a także zastrzeżenie warunku, od którego uzależnione będzie wygaśnięcie zobowiązania. Jaka jest forma umowy o zwolnienie z długu? Kodeks cywilny nie przewiduje dla umowy o zwolnienie z długu żadnej szczególnej formy, w której powinna być ona zawarta. W związku z tym, zgodnie z ogólnymi zasadami prawa cywilnego, obowiązuje swoboda wyboru formy. Co istotne, zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego: „(…) wola stron może być uzewnętrzniona również w sposób dorozumiany” (art. 508 KC, por również wyrok SN z dnia 13 listopada 2003 r., IV CK 202/02, z dnia 30 maja 2014 r., III CSK 224/13, oraz z dnia 25 sierpnia 2004 r., IV CK 590/03, w którym wskazał, że „oświadczenie woli w tym przedmiocie może być wyraźne, może też nastąpić przez czynności konkludentne, a więc w sposób dorozumiany, na przykład przez zwrot weksla, na którym dłużnik umieścił swój podpis)” [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach - V Wydział Cywilny z dnia 29 grudnia 2015 r., V ACa 189/15, Legalis]. Czy możliwe jest zwolnienie z długu przyszłego? Nie ma jednolitego stanowiska w orzecznictwie co do dopuszczalności zawarcia umowy o zwolnienie z długu, który na moment kontraktowania jeszcze nie istnieje. W wyroku Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 13 listopada 2003 r., IV CK 202/02 Sąd Najwyższy stwierdza, że: „Umowa taka może dotyczyć (…) także długu jeszcze niewymagalnego chwili jej zawierania”. Przy czym zdaniem Sądu Najwyższego nie może to być dług nieistniejący (przyszły). Dalej idąca teza została postawiona w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lutego 2008 r. I SA/Gl 890/07, gdzie sąd stwierdził, że: „Umowa o zwolnienie z długu może zostać zawarta tylko w przypadku istnienia wymagalnej wierzytelności”. Z kolei w wyroku z dnia 3 października 2008 r., I CSK 125/08 Sąd Najwyższy wyraźnie opowiada się za przeciwną tezą, wskazując, że: „Zwolnienie z długu przyszłego należy uznać za czynność dopuszczalną. Zwolnienie z długu przyszłego wymaga dostatecznego sprecyzowania obowiązku świadczenia, od którego dłużnik ma być zwolniony. Przewidywania dotyczące możliwości powstania długu powinny być oparte na określonej, dostatecznie kształtowanej sytuacji prawnej”. Przedstawiciele literatury prawniczej skłaniają się natomiast wyraźnie ku dopuszczalności zwolnienia z długu przyszłego. Kiedy zwolnienie z długu jest niedopuszczalne? Zawarcie umowy o zwolnienie z długu możliwe jest jedynie wobec tych zobowiązań, którymi można rozporządzać, tj. można decydować umownie o ich istnieniu. Dlatego też nie można zawrzeć takiej umowy i wygasić zobowiązania między innymi w przypadku: - prawa odkupu (art. 595 Kodeksu cywilnego), - prawa pierwokupu (art. 602 Kodeksu cywilnego), - prawa dożywocia (art. 912 Kodeksu cywilnego). Ponadto niekiedy o braku możliwości zawarcia umowy o zwolnieniu z długu, przesądzają przepisy szczególne. Przykładem jest art. 344 § 2 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym akcjonariusz i jego poprzednik prawny, nie mogą być zwolnieni z obowiązku wniesienia pełnego wkładu na akcje, zapłaty odsetek lub odszkodowania w razie nieterminowego dokonywania wpłat na akcje oraz obowiązku zwrotu świadczeń wypłaconych akcjonariuszowi, wbrew przepisom prawa lub postanowieniom statutu. Zwolnienie z długu - skutki cywilnoprawne Wskutek zawarcia umowy zwolnienia z długu, dochodzi do automatycznego wygaśnięcia związanych z długiem zobowiązań, mających na celu jego zabezpieczenie takich jak zastaw, hipoteka czy też poręczenie. WAŻNE!Wraz z długiem wygasają związane z nim zabezpieczenia. Warto natomiast pamiętać, że jeżeli zwolnienie dotyczy jednego ze współdłużników solidarnych (np. dłużników ze wspólnego kredytu) - nie ma to automatycznego przełożenia na pozostałych współdłużników. Konieczna jest odrębna czynność prawna, w ramach której pozostali współdłużnicy zostaną zwolnieni i to zwolnienie przyjmą. Jeżeli do zwolnienia z długu dochodzi w trakcie egzekucji (już po zasądzeniu długu), dłużnik może skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 840 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania cywilnego, tj. może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części, albo ograniczenia z uwagi na fakt, że po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło. Gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy. Zwolnienie z długu - skutki podatkowe Należy pamiętać, że nieodpłatne zwolnienie z długu, może stanowić przychód podatkowy jako nieodpłatne świadczenie. WAŻNE!Zwolnienie z długu może zostać zakwalifikowane jako nieodpłatne świadczenie, a zatem stanowić przychód podatkowy. W kontekście skutków podatkowych należy zwrócić także uwagę na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2017 r., I FSK 108/17, zgodnie z którym: „Zwolnienie z długu, o którym mowa w art. 508 KC - będąc nieefektywną formą wygaśnięcia wierzytelności, w następstwie której dłużnik nie ponosi ekonomicznego ciężaru jej wygaśnięcia, a wierzyciel nie uzyskuje ekonomicznego zadośćuczynienia swojemu świadczeniu opodatkowanemu VAT - nie stanowi uregulowania należności w rozumieniu art. 89b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).(…) Zwolnienie z długu, (…) nie zwalnia podatnika-wierzyciela od obowiązku rozliczenia podatku z tytułu transakcji na rzecz dłużnika, który został zwolniony od uregulowania należności, a podatnik-dłużnik w takim przypadku - skoro w wyniku tego zwolnienia nie ponosi ciężaru ekonomicznego tej transakcji (również podatku) - nie ma prawa do odliczenia, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), VAT z faktury (umowy) dokumentującej otrzymane od wierzyciela świadczenie”.

Publikacja zawiera przystępne omówienie wielu rodzajów umów, z jakimi można się spotkać w praktyce obrotu oraz aktualne orzecznictwo. Wzory klauzul umownych przedstawiono w sposób praktyczny, z objaśnieniem i wskazaniem wariantów stosowanych w określonych sytuacjach. W opracowaniu zawarto nie tylko omówienie istotnych zagadnień stosunku zobowiązaniowego i oświadczenia woli, lecz

pFfM. 218 396 318 473 229 203 410 365 136

umowa o zwolnienie dłużnika z obowiązku świadczenia wzór