Michał zmarł 7 października 2020 w tragicznym wypadku w Niemczech, przeżywszy zaledwie 39 lat" – czytamy na stronie zbiórki. "Koszty sprowadzenia Michała do Polski są ogromne.

Płomienny romans rozpoczął się niczym najpiękniejsza bajka. Ich miłości sprzyjała nawet sceneria urokliwej Wenecji. Ewa, młodziutka studentka trafiła do Włoch na praktyki wakacyjne. Odbywała je w międzynarodowym biurze. Piękna Polka szybko wpadła w oko Mustafie, który został z Niemiec oddelegowany do pracy w weneckim oddziale firmy. – Cześć. Jestem Mustafa. Pójdziesz ze mną po pracy na kawę? – zagadnął po polsku w czasie przerwy obiadowej. Ewa ucieszyła się z tej propozycji. Czuła się wyobcowana w nowym miejscu. Jednak była zbyt nieśmiała, aby pierwsza zawierać znajomości. A tu przystojny obcokrajowiec, w dodatku mówiący po polsku, zaprosił ją na kawę. Czarnowłosy i ciemnobrewy mężczyzna nie ukrywał swojego tureckiego pochodzenia. Twierdził jednak, że jego matka jest Niemką, a on wychował się w tolerancyjnej rodzinie o proeuropejskim nastawieniu. Oczarował Ewę swoją galanterią. Codziennie przynosił jej kwiaty, zabierał na romantyczne spacery i kolacje przy świecach. W wolne od pracy dni chętnie pokazywał urokliwe zakątki Włoch. Wkrótce stali się nierozłączni. Wprawdzie Ewa obawiała się związku z mężczyzną o odmiennej kulturze, ale w końcu uległa jego zalotom. Tym bardziej, że Mustafa nie sprawiał wrażenia fanatycznego muzułmanina. Nie stronił od alkoholu. Nie przestrzegał postu. Pokochała przystojnego Turka z całego serca. Z przerażeniem odliczała dni do końca swojego stażu. Mustafa przekonał ją, aby nie wracała do kraju i została wraz z nim we Włoszech. Czekaj na mnie, bo cię zabiję! Początkowo zakochani rozmawiali ze sobą po polsku. Mustafa nauczył się naszego języka jeszcze w Niemczech. Jego biuro często prowadziło interesy z Polakami. Ewa znała dość dobrze angielski, ale jej ukochany nie mówił w tym języku. Wkrótce błyskotliwa Polka postanowiła nauczyć się dla Mustafy niemieckiego. Po półrocznej znajomości musieli się rozstać, ponieważ Mustafa wracał do Niemiec. Ewa postanowiła wyjechać do Polski. – Będę do ciebie pisał. Nic się nie bój. Kocham cię! – gorąco zapewniał Ewę Turek. Szybko wyszło na jaw, że to nie tęsknota za krajem, czy rodziną, ciągnęły go do Niemiec. Miał do odsiedzenia w więzieniu półroczny wyrok. Kiedy Ewa dopytywała, za co został skazany, twierdził, że za błahostkę i wykręcał się od odpowiedzi. Z więzienia pisał do Ewy pełne miłosnych zapewnień listy. Czasami jego wyznania były pełne gwałtownych emocji. Groził wówczas w listach Ewie, że popełni samobójstwo, jeśli ona go opuści. Nie ukrywał też, co może ją spotkać, jeśli znajdzie sobie innego mężczyznę. Pisał w listach: „zabiję cię, jeśli nie będziesz na mnie czekała”. Polce nie podobały się te groźby, ale nie traktowała ich poważnie. Kładła je na karb tureckiego temperamentu. Zwłaszcza, że ani myślała o odejściu od przystojnego obcokrajowca. Kochała go z całego serca i nie wyobrażała sobie życia bez niego. Raz brutal, raz romantyk Po opuszczeniu przez Mustafę więzienia, polsko – turecka para zamieszkała w Niemczech. Z dnia na dzień Turek z romantycznego kochanka przemienił się w drażliwego awanturnika. Co gorsze całe dnie i wieczory nie było go w domu. Zamykał Ewę samą w mieszkaniu. Nie mogła nigdzie wychodzić, ani z nikim się spotykać. Nie mówił, kiedy wróci, co będzie robił. A kiedy przychodził do mieszkania wszystko mu się nie podobało. Narzekał na jedzenie przygotowane przez Ewę, wyśmiewał jej słowiańską urodę. Był zgryźliwy i dokuczliwy. Po kilku miesiącach wspólnego życia Ewa miała dosyć samotności i awantur. Postanowiła wrócić do Polski. Zwłaszcza, że w trakcie pobytu w Niemczech Mustafa nie przedstawił jej swojej rodzinie, ani nie podejmował rozmów dotyczących ich wspólnej przyszłości. Kiedy Mustafa zobaczył, że Ewa pakuje walizki i chce odejść, jego miłość nagle odżyła. Znowu zapewniał o swoim uczuciu, był czuły i delikatny. Polka jednak postawiła na swoim. Wróciła do rodzinnego miasta. Kontynuowała studia. Rozglądała się w kraju za pracą. Odnowiła zerwane przyjaźnie. Wówczas turecki narzeczony przyjechał do Polski. Pierwsze dni były cudowne. Mustafa oczarował i przekonał do siebie rodzinę Ewy. Jednak już po kilku tygodniach obcokrajowiec wrócił do swoich przyzwyczajeń. Znowu znikał na całe dnie z domu. A nawet, kiedy spędzał czas z Ewą, to ciągle narzekał na pobyt w Polsce. – Nudzę się. Tu nawet nie ma dobrej dyskoteki, czy pubu. Przywiozłaś mnie do jakiejś obskurnej dziury. To przez ciebie muszę tu gnić! – krzyczał ze złością do Ewy. Za dużo nas dzieli W końcu młoda kobieta miała dość jego narzekań. Postanowiła wrócić z ukochanym do Niemiec. Chciała jeszcze raz spróbować ułożyć wspólną przyszłość. Jednak i tam ich życie było nie do zniesienia. Kłócili się o każdy drobiazg. Mustafa coraz częściej okazywał Polce znudzenie. Bywał wulgarny i okrutny. – Jesteś tanią, polską dziwką! Nikt cię nie chce! Powinnaś mnie po stopach całować, że cię wziąłem! – ubliżał Ewie coraz częściej. Wprawdzie po takich wybuchach przepraszał dziewczynę namiętnymi pocałunkami lub przynosił kwiaty, ale coraz częściej zdarzały mu się złe dni. W końcu miała dosyć poniżania. – Nie możemy być razem. Za dużo nas dzieli. Wracam do kraju – oznajmiła kochankowi i nie czekając na jego reakcję wsiadła do pociągu. Nie minęło nawet kilka tygodni, kiedy Mustafa zaczął ją zadręczać telefonami, listami, esemesami. Znowu gorąco zapewniał ją o swojej miłości. – Nie mogę bez ciebie żyć. Wybacz mi. Wróć do mnie – błagał do słuchawki. Telefonicznie zamawiał dla niej naręcza kwiatów. Kilka razy niespodziewanie pojawił się przy jej domu rodzinnym, aby osobiście wyznać miłość. Tym razem Ewa pozostała nieugięta.

W RFN mieszka oficjalnie ponad 870 tys. Polaków, choć tamtejsi statystycy szacują, że osób z „polskim tłem migracyjnym” żyje w Niemczech ponad 2 miliony. To drugi, po Turkach, wynik liczebności migrantów w Niemczech. W ubiegłym 2021 roku, RFN pozostała największym partnerem handlowym Polski. Opublikowano: pt, 8 lis 2019 17:05 Autor: Wiadomości Ciąg dalszy dociekania prawdy, dotyczącej poszukiwań i śmierci Marcina Dmytryszyna z Nehrybki. Na jaw wychodzą kulisy sprawy tak bulwersującej, że ciężko ją skomentować. Zamiast komentarza przedstawimy fakty. Będziesz wstrząśnięty! Marcin Dmytryszyn z Podkarpacia zaginął 26 marca tego roku. Ta historia jest dobrze znana naszym Czytelnikom, bo pisaliśmy o niej często i często też prosiliśmy o pomoc w poszukiwaniach. Marcin zaginął w Holandii, po kłótni z kolegą. Wyszedł z wynajmowanego mieszkania i odjechał własnym autem. Świadkowie mieli wrażenie, że Marcin mógł się czegoś lub kogoś bać, prawdopodobnie sam zgubił dokumenty się z prośbą o pomoc na policję, ale ta odesłała go do konsulatu. Przez barierę językową policjanci nie zrozumieli, co Marcin chce im przekazać. Poszukiwania w Holandii na wielką skalę rozpoczęła nie tylko policja, ale również Polacy tam pracujący i mieszkający. Nie udałoby się to, gdyby nie grupa osób działających na Facebooku pod nazwą Zaginięcia - Niewyjaśnione sprawy w Polsce. To dzięki niej holenderskie media pisały szeroko na temat poszukiwań Marcina i organizowane były wspólne poszukiwania w chcesz poznać szczegóły odsyłamy do artykułów:Jesteśmy w tym miejscu, kiedy możemy śmiało napisać, że pani Danuta Dmytryszyn prosiła o pomoc byłego marszałka RP Marka Kuchcińskiego i poseł Krystynę Skowrońską, sprawa trafiła nawet do Ministerstwa Spraw Zagranicznych - nikt nie był w stanie pomóc rodzinie, sprawa cały czas stała w miejscu, a cenny czas mijał. Rozpaczliwych telefonów z prośbą o pomoc było wiele, my również interweniowaliśmy, ale jako strona w sprawie nie mogliśmy nic. Odsyłano nas z kwitkiem. Jako redakcja prosiliśmy o wsparcie media ogólnopolskie - żadne nie wyraziły czasie pani Danuta poinformowała nas, że rodzina zgłosiła się do programu "Ktokolwiek widział ktokolwiek wie". 22 sierpnia ekipa programu rozmawiała z policją, dwa dni później - z rodziną. Zebrany został materiał, a wyemitowany 7 września. W tym samym czasie swoje działania z polecenia redaktora Andrzeja Minko, pomysłodawcy i współautora programu, rozpoczął detektyw Bartosz Weremczuk. To on, jak przekazała nam pani Danuta i detektyw, pomógł jej założyć zbiórkę pieniędzy na by rodzina mogła opłacić działania poszukiwawcze. W czasie emisji programu zbiórka pieniędzy była jeszcze aktywna, ale niewiele osób na nią odpowiedziało. Nie udało się zebrać kwoty, na jaką września dowiedzieliśmy się, że pojawiło się światło w tunelu. Do redaktorów programu "Ktokolwiek widział Ktokolwiek wie" odezwała się kobieta, która rzekomo miała widzieć Marcina w Niemczech i nawet z nim rozmawiać. Prawdziwość jej słów miał zbadać detektyw. Zbiórka pieniędzy na dalsze poszukiwania została przedłużona. Bartosz Weremczuk, jak zapewniona była rodzina, miał tam pojechać i sprawdzić, czy chłopak o którym mówiła informatorka, to rzeczywiście Marcin. Z informacji uzyskanej od samego śledczego wynika, że rodzina nie wyraziła zainteresowania, by to zweryfikować na miejscu. Wiemy od pani Danuty, że detektyw dał 99% pewności, że tym chłopakiem jest jej syn. Pan Bartosz Weremczuk z kolei zaznaczył, iż nigdy nie przekazał rodzinie informacji, że chłopak z Niemiec to Marcin. Chciał mieć pewność i jak zaznaczył - wtedy podać do opinii choć nie mogła zrozumieć, dlaczego Marcin nie potwierdza w konsulacie swojej tożsamości, zaczęła wierzyć, że on naprawdę żyje, pracuje, tylko potrzebuje czasu, by się do bliskich odezwać. Pojawiły się pierwsze komentarze skierowane do rodziny, że żeruje na naiwności ludzi dobrej woli. Bo skoro Marcin się odnalazł, dlaczego nadal prowadzona jest zbiórka, dlaczego trwają poszukiwania? Choć rodzina mocno wierzyła, że Marcin z Holandii wyjechał do Niemiec, wiedziała, że jest ta niepewność, bo chłopak który miał być rzekomym Marcinem nie pojawił się ani na policji, ani w konsulacie, nie potwierdził wiadomość o odnalezieniu Marcina 7 października przekazał redaktor Andrzej Minko na fanpejdżu programu "Ktokolwiek widział Ktokolwiek wie":Mimo że pan Minko sam podkreślił w poście, że do tamtej pory Marcin się nie odezwał, opublikował niepewną informację przekazując ją opinii publicznej. O odnalezieniu Marcina mówił również na antenie kilka dni wcześniej, 28 września. Powiedział tak:- Dzisiaj możemy powiedzieć, że Marcin Dmytryszyn żyje, ma się dobrze, pracuje, mieszka na terenie Najważniejsze, że Marcin żyje i że udało nam się tę sprawę tym programie wylała się kolejna fala hejtu na rodzinę, a pani Danuta, mama Marcina, w rozpaczy przekazała nam, że chyba niektórzy woleliby, aby Marcin jednak nie 27-latka zostały wstrzymane przez Polaków przebywających w Holandii, na domiar wszystkiego zakończyły się intensywne poszukiwania przez tamtejszą policję, bo według holenderskiego prawa po półrocznych poszukiwaniach policja choć nadal poszukuje, to już nie w tak szerokim zakresie jak do tej pory. Pozostało czekanie, czekanie, czekanie, aż Marcin z Niemiec się października. Pracownicy poszerzający rów wzdłuż drogi w Wieringerwerf znajdują zwłoki. Pojawiły się pierwsze informacje, że mogą należeć do Marcina Dmytryszyna. Rodzina w szoku, bo Marcin przecież pracuje w Niemczech. Po kilku dniach wyniki badań DNA potwierdziły tożsamość. Było już wiadome: Marcin nie żyje, a to co zostało powiedziane w programie "Ktokolwiek widział Ktokolwiek wie" uśpiło czujność wszystkich, którzy przez ostatni miesiąc mogli nadal prowadzić poszukiwania. Rodzina jest załamana, rozpacz i żal to najtrafniejsze słowa, jakie mogą opisać to, co przeżywa Nawet mnie nie przeprosił, dał nadzieję i zgasła- krótko wyznała nam pani Danuta."29 września w programie "Ktokolwiek widział Ktokolwiek wie" pan Andrzej Minko podał informację, że Marcin żyje, mieszka w Niemczech i nie chce kontaktu z rodziną. Kilka dni później ta sama informacja ukazała się na facebookowym profilu programu. Niestety, jak się okazało, ciało Marcina znaleziono 8 km od miejsca, w którym zaginął w ta sytuacja świadczy o tym, jak bardzo zabrakło w tych działaniach profesjonalizmu oraz empatii, która w sprawach zaginięć jest nieodzowna. Każdy detektyw sprawdza informacje. Pan Andrzej Minko wziął za pewnik słowa informatora. Nie potwierdził jego rewelacji. Reperkusje są ogromne, ale najważniejszą jest utrata zaufania do ludzi i całego programu. Zadziałała rutyna, która nie może mieć miejsca przy tragedii, jaką jest zaginięcie. Trudno sobie wyobrazić euforię matki, kiedy dowiedziała się, że jej syn jest bezpieczny a potem jej stan, gdy zostały odnalezione jego szczątki.""Popełniono ogromny błąd, a tu nie ma miejsca na pomyłki. Dziennikarz cieszący się tak wielkim zaufaniem podał niesprawdzone informacje i prawdopodobnie gdyby nie przypadek, rodzina i bliscy żyliby w przekonaniu, że Marcin żyje i ma się dobrze. Informacja ta była równoznaczna z zaprzestaniem poszukiwań. Od tamtej pory w świadomości ludzi utarło się przekonanie, że Marcin już nie jest zaginiony, że już go nie trzeba szukać. Rodzina odchodzi od zmysłów, a dziennikarz cierpiącej i bezsilnej mamie daje nadzieję, by za chwilę zadać cios prosto w serce!""Po informacji, że Marcin żyje w Niemczech wielka ulga dla osób które pomagały w poszukiwaniach, a przede wszystkim dla rodziny. Nagle kolejna informacja o odnalezieniu ciała Marcina. To był cios dla wszystkich, którzy byli blisko tej sprawy i mają w sobie choć odrobinę empatii. Opublikowanie w mediach niepotwierdzonej niczym informacji, że Marcin żyje i ma się dobrze było według mnie co najmniej niedopuszczalne. Angażując się w pomoc rodzinom osób zaginionych, trzeba skrupulatnie i z zaangażowaniem badać każdy szczegół. Tutaj tego zabrakło."Nieoficjalnie dowiedzieliśmy się, że redaktor Minko ma się odnieść do sprawy poszukiwań Marcina Dmytryszyna w najbliższym programie. Na pytania wysłane z redakcji Korso24 nie odpowiedział do dnia dzisiejszego. Czy przeprosi rodzinę na antenie? Wiemy, że twórcy programu nie zaproponowali pomocy rodzinie, kiedy nadeszła informacja o znalezieniu zwłok, a z kolei rodzina nie była informowana o wszystkich działaniach redakcji programu "Ktokolwiek widział Ktokolwiek wie". Wiemy jedno: nie informator jest tu winny, a osoba, która do publicznej wiadomości podaje wiadomości przez siebie niesprawdzone. Smutny finał tej historii. Marcin, spoczywaj w spokoju. Zaloguj się aby otrzymać dostęp do treści premium ilmZ5. 467 311 355 323 439 227 61 234 169

polski detektyw w niemczech